Niets leuker dan bergop fietsen. In 2001 beklom ik mijn eerste berg: de Mont Ventoux. Tot dan was ik nog niet hoger gekomen dan de Prins Bernhardbrug in Zaandam. Ik had zelfs nog nooit in Limburg gefietst. Over de Mont Ventoux had ik alleen maar gelezen bij Tim Krabbé. Twee kilometer na de bocht bij Saint Estève viel ik van ellende van mijn fiets af. Maar het euforische gevoel dat ik kreeg toen ik eenmaal le Chalet Reynard was gepasseerd is met geen pen te beschrijven. Sindsdien ben ik verslaafd. Zeven cols telt het parcours van de Maratona. Eigenlijk zes, want de Passo Campolongo moet je twee keer over. Het grootste obstakel is zo te zien de Passo Giau. 9,9 km klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3%. De Passo Giau zat dit jaar ook als één na laatste beklimming in de 15e etappe van de Giro d’Italia. Daarna klommen de heren nog door naar Tre Cime di Lavaredo. De deelnemers aan de Marmotte gaan voor Cortina d’Ampezzo linksaf naar de Passo Falzarego en de Passo Valparola.