De prijs van een reclamespot of van een advertentie wordt bepaald door het aantal personen dat de reclame ziet, hoort of leest. Door de overvloed aan reclameboodschappen neemt de aandacht voor reclame af. De kijker wordt kieskeuriger. We kunnen onze tijd wel beter besteden en we kunnen zappen. Als reclame niet relevant is hebben we er geen boodschap aan. Het wordt voor adverteerders dus steeds belangrijker om alleen de juiste doelgroep te benaderen.

De meeste doelgroepen worden nog altijd gedefinieerd in termen van leeftijd, geslacht, opleiding en inkomen. Dat noemen we socio-demografische kenmerken. Als je luiers wilt verkopen ben je op zoek naar huishoudens met kinderen in de leeftijd van 0-3 jaar. Doelgroepen voor reclame kunnen ook worden gedefinieerd op basis van interesses en activiteiten. Met een advertentie voor een racefiets probeer je het sportieve deel van de natie te bereiken. Er zijn doelgroepomschrijvingen op basis van waarden en normen. Reclame voor goede doelen maakt meer kans bij mensen die streven naar vrede op aarde. Maar reclame is in elk geval relevant voor de kopers of gebruikers van een merk of product. De brouwer zoekt bierdrinkers. De doelgroepomschrijving op basis van gedrag.

Op het internet gonst het nu van de ‘behavioral targeting’. De doelgroep van de toekomst wordt bepaald op basis van online aankoopgedrag, recent bezochte sites, gebruikte zoektermen, aangemaakte webprofielen, enzovoort. Het grote (en tot nu toe enige?) voorbeeld is Amazon.com: “Customers who bought this item also bought …”. Maar de mogelijkheden zijn veel groter. Google onthoudt elke zoekterm die u intikt. Als u gebruik maakt van MSN messenger kan Microsoft uw profiel lichten. Hyves gebruikers laten weten wat hun favoriete merken zijn. Op dit moment zijn deze spelers nog huiverig om openlijk van de mogelijkheden gebruik te maken. Want wie zit er te wachten op een online inbreuk op zijn of haar privacy, zelfs al levert dat een ontzettend relevante reclame aanbieding op?