Etappe: Lurbe-St Christeau – Luz St. Sauveur
Ook niet op Kenny van Hummel van de Skil-Shimano ploeg. Hier als één na laatste renner van het peloton gefotografeerd in Pierrefitte-Nestalas. Hij lag op dat moment 26 minuten achter op de latere winnaar Fedrigo. Hij kwam uiteindelijk als laatste binnen op 38 minuten, maar heeft de tijdslimiet vandaag nog gehaald. In Pierrefitte moesten wij vandaag wachten op de Tour. Ondanks de korte etappe werd het daarmee toch nog een lange dag.
De temperatuur liep vanmorgen al snel op. Op de vier heel steile slotkilometers van de Marie Blanque gutste het zweet al rijkelijk over de dure frames. Omdat we al wisten dat we de Tour niet voor konden blijven, was er ruim de tijd voor koffie aan de voet van de Aubisque. De bakker op het pleintje in Laruns maakt voor mij de beste Pain aux Raisins in Frankrijk. Knapperig korstje, sappig van binnen, helemaal top.
De Aubisque ligt me beter dan dat hele steile van de Soudet of de Marie Blanque. Dat geldt voor de meesten in onze groep. Het voelde bijna lekker om eens een regelmatige helling van 8%-10% op te fietsen. De ‘normale’ afdaling van de Aubisque en de Soulor werd in het kader van de ‘meer dan 100 Cols tocht’ onderbroken voor een extra klim op de Col de Bordères. Aan de voet van deze col ligt Pierrefitte. Daar werden we tegengehouden door de gendarmerie om eerst de Tour te laten passeren. Met de laatste 10 kilometer van de route moesten we wachten totdat Kenny van Hummel en de ‘voiture balai’ (bezemwagen) voorbij waren. Voor de verandering kwamen we vandaag dan ook eens bijna allemaal tegelijk in het hotel aan.
De etappes die in de Tour gisteren en vandaag werden gereden rijden wij voor een deel de komende drie dagen zelf, in tegenovergestelde richting. Morgen beginnen we vanuit Luz met de Tourmalet, die de renners vandaag als laatste op moesten. Na de beproeving op de Soudet van gisteren vond iedereen de Aubisque eigenlijk goed te doen en boezemt het hoogteprofiel van de Tourmalet ook niemand meer echt angst aan. De kilometers, hoogtemeters en de hitte doen hun werk. We raken langzamerhand toch wel een tikje ‘uitgewoond’. Maar drie cols en 96km, … mmwwahh, dat moet te doen zijn.
P.S. Geen varkens, maar wel ezeltjes op de Aubisque vandaag. En heel veel koeien op de weg.