De Powerpoint slide waarmee de oorlog in Afghanistan kan worden gewonnen

In Zwitserland is een politieke partij bezig om 100.000 handtekeningen te verzamelen zodat er een referendum gehouden kan worden om het gebruik van Powerpoint te verbieden.
“Powerpoint is volgens de protestpartij APPP (Anti Powerpoint partij) niet alleen saai, maar kost Zwitserland ook nog eens 1,7 miljard euro per jaar aan verloren arbeid. De groep gaat hierbij uit van het principe dat 85 procent van de deelnemers aan een Powerpoint-presentatie vindt dat hij zijn tijd aan het verdoen is.” In het stukje op NU zakelijk wordt ook verwezen naar een artikel van April van dit jaar in de New York Times over het gebruik van Powerpoint in het Amerikaanse leger. “We Have Met the Enemy, and He is Powerpoint”. Het schijnt dat een Amerikaanse generaal in Afghanistan bij het zien van bovenstaande slide opmerkte: “When we understand that slide, we’ll have won the war”. Gevraagd naar waar hij op een dag de meeste tijd aan kwijt was antwoordde een Amerikaanse pelotonscommandant in Irak: “Aan het maken van Powerpointslides”. Het verhaal komt voor in een essay van een Kapitein Crispin Burke die wijst op de gevaren die kleven aan het gebruik van slides als belangrijkste communicatiemiddel in een militaire organisatie.
Een Powerpoint presentatie kan behoorlijk ‘overpowering‘ zijn. Grafieken, tabellen en ‘bullet points’ komen al snel over als de absolute waarheid en smoren zo elke discussie, staan het kritisch denkvermogen in de weg en maken weloverwogen besluitvorming moeilijk.
Hetzelfde geldt natuurlijk voor het presenteren van onderzoeksresultaten in Powerpoint. Ik moet bekennen dat ik me daar ook zelf al een groot deel van mijn leven aan schuldig maak. Ooit ben ik begonnen met het laten smelten van overheadsheets en het breken van diaglaasjes voor mijn presentaties. Daarmee leerde je wel af om teveel presentatiemateriaal te gebruiken. Daarna was er een tussenfase met Harvard Graphics. Maar sinds 1987 ben ik Powerpoint adept van het eerste uur. Mijn presentaties groeiden al snel in omvang en in overbodige animaties. Tot ik ooit op een congres een aantal vooraanstaande wetenschappers, waaronder Robert Zajonc, lezingen hoorde geven van meer dan een uur, zonder dat er ook maar één slide aan te pas kwam. Die mannen konden gewoon een verhaal vertellen! Sindsdien zijn mijn presentaties in omvang meer dan gehalveerd. Helemaal zonder lukt me overigens meestal nog niet. Het Powerpointverbod is er gelukkig ook nog niet door.
Degenen die hun presenterende leven willen beteren kunnen te rade gaan bij de klassieke kritieken op Powerpoint misbruik van Alexei Kapterev en DonMcMillan. En hoewel ik erg gecharmeerd ben van de mogelijkheden van Keynote en Prezi ben ik bang dat door die programma’s de risico’s van overanimatie in de toekomst juist gaan toenemen.