Henk Lubberding, fameus wegkapitein van de Raleigh ploeg van Peter Post, ging nooit fietsen als het regende. Nog steeds niet trouwens. (Henk is tussen twee haakjes ook gestopt met het scheren van zijn benen.) Fietsen in de regen is niet fijn. Twee jaar geleden heb ik Luik-Bastenaken-Luik in de stromende regen gefietst. Al bij de start kwam het met bakken uit de hemel. Het was mijn eerste LBL, we waren er speciaal een dag eerder voor teruggekomen van vakantie en natter dan nat kun je niet worden, maar leuk is anders. Vandaag, woensdag 27 juni, vertrokken we met een lekker zonnetje. Helaas, halverwege de eerste klim, de Forcella Aurine (1299m) begon het te regenen. En als het op deze hoogte regent, is het koud! De verstandigen onder ons waren vanmorgen al helemaal niet vertrokken en hadden een extra rustdag ingepland. Ik heb met Jan Koenekoop en de broertjes Rijkenberg twee Café Lungo lang vergeefs gewacht op een opklaring. Uiteindelijk hebben we rechtsomkeert gemaakt. Na 60km waren we weer thuis. Twee stoere knapen hebben op een gegeven moment toch maar de begeleidingsbus gepakt. We noemen geen namen. Twee snelle jongens, Dimitri Lafleur en Ton van Erp, hebben de geplande rit uitgereden. Ze beweren dat ze het redelijk droog hebben gehouden. En dan is er nog Jeroen Hilwig. Die heeft in de stromende regen als extraatje ook nog de San Pellegrino beklommen. Jeroen is gek.