De frustratie zat hoog. De herinnering aan de vergeefse pogingen om deze blog te onderhouden vanuit Italië met het speciaal daarvoor aangeschafte Vodafone UMTS-breedband USB modem was nog vers. De gedachte aan de tegenstrijdige adviezen van Vodafone 1200 deden mijn bloeddruk met terugwerkende kracht weer stijgen. De helpdesk had ook na twee weken nog niets van zich laten horen. (Zie mijn blog ‘Mobiel internet’ van 29 juni) Afgelopen zaterdag pakte ik de hele handel in met de bedoeling om het Vodafone City Point Zaandam zo niet met de grond gelijk te maken, dan toch op zijn minst op zijn zwakke grondvesten te doen trillen. “Geef me mijn geld terug en stop die witte doos maar in een daartoe geëigende lichaamsopening” was de allesoverheersende gedachte. Hoe anders liep het af. Eerst moest ik mijn verhaal vertellen aan elke aanwezige medewerker (3x). Dat scheelde al heel wat stoom. Vervolgens werd ik met modem en laptop overgeleverd in handen van Ramazan Oran. Hij gaf me gelijk en een nieuw modem met een recentere (werkende) versie van de benodigde software. Een half uur service en ik ben nog steeds Vodafone klant, nu met mobiel internet. “Jammer voor Vodafone dat jij niet bij 1200 werkt”, zei ik.
Dat wist hij ook wel. Of ik in mijn blog wilde vermelden dat mijn problemen dankzij VCP Zaandam waren opgelost. QED.