Wat doe je op een rustdag? Weinig. Op bed liggen, eten, beetje wandelen, fiets poetsen en elkaar opnaaien met verhalen over wat-er-morgen-allemaal-niet-mis-kan-gaan. Dat het bij de start vorig jaar zo koud was dat je dit jaar toch maar een ski-broek en een Unox muts hebt meegenomen. Dat je vorig jaar in de afdaling van de Santa Lucia tegen een muurtje bent aangereden en per ambulance bent afgevoerd. Wat een heksenketel het is bij de eerste afdaling van de Campolongo. Of hoeveel mensen er wel niet moesten ‘afstappen’ op de Giau. Dat je goed moet eten bij het ontbijt. Dat je beter niet kunt eten bij het ontbijt. Dat je zoveel mogelijk eten zelf mee moet nemen. Dat je onderweg genoeg krijgt en vooral géén eten mee moet nemen. Zucht …. Dat fietsen poetsen is nog een vak apart. Sommigen hebben een complete Tackx standaard meegenomen en demonteren hun hele fiets, om elk tandwiel apart te kunnen ontsmetten. Anderen volstaan met een vaag lapje over het frame. De meest professionele voorbereiding had ongetwijfeld Dimitri. Hij meed vandaag de sauna en het zwembad, maar haalde wel de Tackx rollerbank uit zijn auto om (een beetje uit het zicht) een uur los te kunnen fietsen. Dat ‘uit het zicht’ leverde bijna het derde slachtoffer op in onze toch al zo geteisterde groep. De kok/hoteleigenaar reed nietsvermoedend achteruit en walste maar net niet over onze Dimitri en zijn Tackx heen.