Het beton is gestort en de muren zijn aangemetseld

Na 10 dagen de relatieve luxe van Franse fietshotels (en voor mijn wederhelft die van een weekje kuren in Turkije) zijn we weer terug op onze thuiscamping. Dan ben je natuurlijk benieuwd of de palen er bij terugkomst al inzitten. Dat was niet helemaal het geval. Er is een dikke betonvloer gestort over de aangebrachte bewapening. Omdat het ook in Nederland vorige week warm weer was mochten de deuren en ramen niet open. Dit om te voorkomen dat het beton te snel zou drogen en er scheuren zouden ontstaan. Volgens de achterblijvers leidde dat tot een onleefbaar soort van tropisch binnenklimaat, waarbij het water langs de aangebrachte plastic beschermfolie droop. Nadat het beton is uitgehard wordt de ruimte tussen het beton en de bestaande muren aangemetseld. Vervolgens zijn ze bij de Zijlstraatjes begonnen met het palen persen. Steeds wordt er een stuk van ongeveer twee meter stalen buis de grond in gedrukt. Het volgende stuk wordt er bovenop gezet, vastgelast, en vervolgens herhaalt de procedure zich totdat de vereiste 25 meter diepte is bereikt. En dat in totaal 14 keer bij onze buren en nog eens 14 keer bij ons. Dat gaat weliswaar trillingsvrij, maar niet zachtzinnig. Vorige week sneuvelde even voor Nederland – Brazilië de waterleiding van de buren. Maar, hulde aan De Coogh, ze vonden een loodgieter die bereid was om het euvel nog tijdens de eerste helft te verhelpen. Inmiddels zitten (na een zaterdag doorwerken!) op nummer 7 alle 14 palen erin en zijn ze vandaag aan onze kant begonnen met persen. Inderdaad: het is een hele bevalling.

Dit zijn ongeveer twee palen

Een nieuw paalsegment wordt vastgelast op het stuk dat al in de grond zit