100 Cols2 – Dag 4 – Romario is een beetje moe

Ruud en Jan rusten even uit op het stoepje bij de bakker

Etappe: Creysse – Lectoure
Hoe was je dag? “Lang” zei Rinus Visser. En iedereen zei het hem vandaag na. Uitzonderingen daargelaten. “Ik vond het een mooie tocht” (Bouke Bunink). “Ik heb lekker gefietst” (Monique Andriessen). Maar Bouke en Monique zijn niet representatief voor de Nederlandse bevolking van 18 jaar en ouder. Zo eet Bouke nooit iets dat groen is, en schijnt Monique thuis over een (althans voor Limmen) unieke verzameling “vingerbadjes” te beschikken. Mijn kamergenoot Har Rovers vond het een “erg vlakke rit”. Maar bij Har weet je nooit of hij iets serieus meent. Zo staat Har volgens eigen zeggen bekend als ‘de snurker van Reuver’. Maar ik heb de goede man ’s nachts nog nauwelijks horen ademen.
Het was gewoon een takke-eind vandaag. Geen meter vlak en veel wind tegen. Nu had ik het geluk in een groep van zeven man te zitten die redelijk tot heel goed rond draaide. Bovendien waren de wegen zo stil dat we meestal rustig een waaier over de volle breedte van de weg konden vormen. Een beetje spijtig dat we door een black out van onze vaste Friese voorrijder (volgens hem klopte de Franse bewegwijzering niet) begonnen met 14km om te rijden. En het was al zo lang. Het landschap in de departementen Lot en Tarn et Garonne is overigens prachtig. Woeste kloven, kolkende rivieren, en wuivende zonnebloemen zover het oog reikt. Over het weer hadden we ook weinig klagen. Beetje winderig, zoals gezegd, maar zonnig en niet te warm.
Toch hebben er aardig wat mensen een jasje uitgedaan vandaag. Peter Vunderink bijvoorbeeld, die behalve de afstand ook nog eens drie lekke banden en kapotte schoenplaatjes moest trotseren. Peter fietst samen met Ellen Scheffers en Rinze Oosterkamp, wat samen ook maar een klein waaiertje maakt.
Het hotel maakt vandaag veel goed. Hotel de Bastard in Lectoure is een aanrader. Jammer alleen dat Lectoure na 200km fietsen bovenop een heuvel bleek te liggen. Als u in de buurt bent: Probeer de terrine van linzen en ganzenlever. Of vraag naar de suprème de volaille met zomergroenten. Maar wat u zeker niet mag missen is de soep van meloen met een granito van frambozen.
Hoe was mijn dag? Ook lang. Als PSV spits Romario de Souza Faria geen zin had in een interview, zei hij het enige Nederlandse zinnetje dat hij volgens mij ooit geleerd heeft: “Romario is een beetje moe”.
Mag ook wel, na 210 kilometer en 2417 hoogtemeters. Morgen weer zo’n dag.