100 Cols2 – Dag 10 – Omdat het gewoon leuk is

Een deel van het peloton in de mist bovenop de Col de Latrape

Etappe: Oust – Carcasonne
Eigenlijk had iedereen het wel een beetje gehad. De afsluitende etappe was bovendien geen ‘petit oeuf’. Integendeel. Met bijna 200 kilometer en 3295 hoogtemeters was het misschien wel de zwaarste etappe van de 10. En om nu te zeggen dat iedereen fris en fruitig aan het ontbijt zat ….
We begonnen zoals we geëindigd waren: met klimmen in de mist. De Col de Latrape was voor onze gelouterde onderdanen nog ‘klein bier’. De Col d’Agnes zorgde er voor dat alle Agnessen die wij in de toekomst nog tegen zullen komen behoorlijk last zullen hebben van enige negatieve associaties. De laatste serieuze uitsmijter van deze 10 dagen was de Col de Peguere. De Tour kwam er langs, maar durfde er niet overheen. Wij mochten halverwege de Col de Port linksaf voor een nummertje steigeren op de fiets. Overigens is wel bijna iedereen fietsend (lees: stampend, rukkend en trekkend) boven gekomen, wat toch iets zegt over de kwaliteit van deze groep. Dankzij de drie cols in het begin van de rit waren we na drie uur fietsen nog maar 60km opgeschoten. Daarna moesten we dus nog 140km onder warme, warmere en op het laatst weer hete en allesbehalve vlakke condities.
Toen wij tijdens de lunch in Laroque d’Olmes het eten uit de keuken probeerden te kijken vroeg het meisje dat ons bediende of we soms erg veel honger hadden. Na 117km en drie cols lust je wel wat, zeiden wij. “Ce sont les vacances?”, vroeg ze ongelovig. Om er daarna schouderophalend aan toe te voegen: “C’est une choix”
Veel dankbaarheid voor de fraaie route langs de Cité Medievale van Carcassone die Jac Zwart voor ons had uitgezet konden wij niet meer opbrengen. Iedereen verlangde naar het einde. Toen dat na enige moeite gevonden was bleek het einde gelukkig ook nog een zwembad te hebben.
“Waarom doet een mens zoiets?”, vroeg ik gisteravond aan tafel. Om nog een keer Frankrijk te zien. Om bergen op te fietsen die je nog niet eerder hebt beklommen. Om je naam in het 100 Cols register terug te zien. Om jezelf te bewijzen. Omdat bergop fietsen een kick geeft. Om de fantastische natuur. Om de Pyreneeën te zien. En, ondanks de pijn en het afzien, omdat het gewoon leuk is.
Het zit er weer op:10 etappes, 1515 kilometer, 27.590 hoogtemeters. Volgend jaar wachten de Mont Ventoux en de Alpen.