Pieter Geenen – Wielrentalent
De Rabobank is een bank met ideeën. Maar geldt dat ook voor de Rabobank wielerploeg? Dit voorjaar leek het er niet op. ‘Een wereldspeler die anoniem achterin het peloton meerijdt’ dat leek het idee. De Rabobank voelde zich voor de Amstel Gold Race “niet geroepen om de regie te nemen” volgens ploegleider Nico Verhoeven. Misschien heb ik te veel verwachtingen van het Nederlandse wielrennen, maar ja welke wielerliefhebber niet? Zie de rake analyse hier boven van Pieter Geenen (Klik op het plaatje voor een grotere versie). Het meest genoten heb ik toch van Oscar Freire die het als een ware Boogerd probeerde en het geheel in stijl net niet haalde.
Zelf had ik de dag ervoor de AGR gefietst. Ondanks dat de trainingsdiscipline zonder het wakend oog van Webtrainer Adrie van Diemen en zijn mannen dit jaar aanmerkelijk minder is ging het wonderbaarlijk goed. Toen ik na 150 kilometer neerstreek op het terras van mijn hotel (Residentie Slenaeken, een aanrader) voor een kopje soep en een omeletje had ik nog een bruto gemiddelde van boven de 27km per uur, zag ik later bij mijn tussentijden. Zo’n terraslunch is overigens funest voor je totaalgemiddelde, maar als je 10 uur of meer op de fiets moet zitten kun je op een gegeven moment geen gelletjes, enegriereepjes, sportdrank of andere zoete troep meer zien. Ik niet tenminste. De laatste 100 km stonden in het teken van de enige bui die er in heel Nederland die dag is gevallen. Op de regionale zender L1 zag ik dat ook de weerman het zelf bijna niet kon geloven. Eén bui in heel Nederland, precies boven het parkoers van de AGR. Een bui die zich bovendien niet verplaatste en na 2 uur nog precies op dezelfde plaats hing. Vorig jaar heb ik niet één georganiseerde tocht zonder regen mogen fietsen. De kans dat me dat dit jaar nog een keer zal gebeuren lijkt me minimaal, dacht ik nog bij de start van het seizoen. (Inmiddels heb ik er ook al een verzopen ronde van Noord-Holland langs blank staande bollenvelden opzitten.)
Als je inmiddels al 200km in de benen hebt blijft de finale van de AGR lastig, met de Kruisberg, Eyserbosweg, Keutenberg en Cauberg. Ik was al blij dat ik overal rijdend bovenkwam. De Cauberg rij ik echt niet meer op mijn buitenblad op. Alle bewondering mijnerzijds dus voor Oscarito.
Tijdens de rit gingen er al geruchten dat de parkeerplaats bij Sibbe inmiddels zo onbegaanbaar was geworden dat de auto’s er met een trekker vanaf gesleept moesten worden. Gelukkig stond ik zo dicht bij de uitgang dat ik nog op eigen kracht de kleiwei uit kon glijden. Terug onder de douche in Slenaken duurde het minstens een half uur voor ik weer enig gevoel in mijn tenen terug had.
Dank aan Amstel voor het startbewijs, aan de organisatie voor de perfecte bewegwijzering (geen meter getwijfeld) en aan alle vrijwilligers die kruispunten vrijhielden, sportdrank mixten en krentenbollen uitdeelden en weet ik wat al niet meer. Chapeau!
Bij gebrek aan een website of openbaar e-mail adres heb ik Pieter Geenen niet om toestemming kunnen vragen voor plaatsing van deze cartoon. Als compensatie hierbij de oproep: Koop vooral zijn nieuwe boek ‘Zelf problemen maken’ (De Harmonie, Amsterdam, 2012). Pieter Geenen is echt briljant, er zouden veel meer boeken met zijn werk moeten verschijnen. Volgens mij is de helft nog niet uitgegeven.
Recent Comments