Poetsen

Als laatste voorbereiding op de Maratona ben ik vandaag naar Barneveld gefietst. Dankzij Jacques Koster heb ik ooit mijn eerste echte racefiets aangeschaft bij het 2Wielerhuis. Ik ben er nooit meer weggegaan. Dus fiets ik een paar keer per jaar voor groot onderhoud aan mijn fiets van Zaandam naar Barneveld. Ik ben namelijk niet zo’n sleutelaar. Een bandje verwisselen of een remblokje vervangen lukt me nog wel, maar als ik aan derailleurschroefjes of aan remkabels begin te draaien krijg ik het nooit meer helemaal perfect. Ik ben meer een poetser. Na elke rit komen de poetsdoeken en spuitbussen tevoorschijn. Een racefiets moet je tegemoet glanzen en geruisloos geolied voorbijzoeven. Als je om je heen kijkt bij een grote toertocht dan denken de meeste fietsers er zo over. Maar er zijn natuurlijk altijd sukkelaars die met een bemodderd frame, een krakende ketting en rafelige bandjes aan de start denken te kunnen verschijnen. Zij worden in het amateurpeloton met minachting bekeken. Denk maar niet dat iemand een reservebandje voor ze over heeft.
Mijn Look is brandschoon. En dankzij Janko van het 2Wielerhuis staan mijn nieuwe Mavic Ksyrium wielen weer superstrak. Dat 2Wielerhuis, daar zouden ze eens een marketing case over moeten schrijven. Ze hebben er mooie spullen, ze hebben verstand van fietsen en liefde voor het vak. Maar waarom ik er elke keer weer bijna 100 kilometer omrijden voor over heb is vooral de ontspannen en vriendelijke sfeer die Johan en Janko en hun jongens weten te scheppen. Hoe druk het ook is, ze nemen de tijd voor je. Ik fiets er altijd blij weg.