In de reclames van de telecom providers zie je snelle yuppen in strakke pakken op de meest onmogelijke plekken hun laptopje openklappen en gaan internetten. In de Dolomieten zijn de draadloze netwerken zeer schaars. Dat had ik ook al bedacht voordat ik wegging. Het alternatief is mobiel internet. Je koopt een modem met een telefoonabonnement en je bent van niemand meer afhankelijk. Op de ochtend voor vertrek stapte ik dan ook welgemoed de Vodafone winkel op de Gedempte Gracht in Zaandam binnen. Ik betaalde ruim 70 euro voor een kek UMTS-breedband USB modempje en nam een abonnement voor 32,50 per maand. “Plug and play”. “Schuif de SIM-kaart in het USB-modem. Plaats de kabel in het USB-modem volgens de afbeelding. De software wordt nu automatisch geïnstalleerd.” Mooi niet. De helpdesk gebeld. Ik kon de software ook downloaden vanaf de website. Welk besturingssysteem had ik, Windows XP? Thuis, binnen bereik van mijn eigen draadloze netwerk, was het zo gepiept. Maar nog steeds gaf het modem geen sjoege. Helpdesk. “Welke software versie heeft u gedownload? Oh, gooi die er maar af. U moet de Windows Vista versie hebben.” “Maar ik héb helemaal geen Windows Vista”. En ik had ook geen tijd meer. Ik moest de trein te gaan halen. Vanuit Italië heb ik nog een poging gewaagd bij de helpdesk. “U moet eerst de software downloaden van onze website. Vista? Neeee, u heeft toch Windows XP?” “Ik zit midden in de bergen in Italië, miep. Er valt hier niks te downloaden. Bovendien zou alle software gewoon op dat kut-modem staan!” Natuurlijk heb ik me aanmerkelijk diplomatieker uitgedrukt. Mijn problemen gingen het bevattingsvermogen van de helpdesk te boven. Ik word teruggebeld door de technische dienst. Tenminste …, dat zei ze dinsdag. Het is nu vrijdag.