Vandaag ben ik de Tourmalet op gefietst. Vanuit Luz op 691 meter via Barèges naar 2114 meter. Het stuk voor Barèges is met stijgingspercentages van 5%-8% goed te doen. Daarna rijgen zich de kilometers van 8%-9% aaneen. De laatste kilometer krijg je als dessert nog 10% voor de wielen. Boven is een cafeetje waar een racefiets uit 1908 aan de muur hangt. Volgens het bijschrift fietste Octave Lapize ooit op een vergelijkbaar exemplaar als eerste de Tourmalet op. Octave bereikte de top over onverharde wegen en zonder versnellingen, want die moesten nog worden uitgevonden. Hij moest de laatste vijfhonderd meter dan ook lopen. Zelf had ik moeite genoeg met mijn 10 kg aluminium frame met carbon vorken voorzien van een Ultegra triple. Ik heb een tijdje met bewondering naar de fiets en de foto van Octave staan kijken. Als je ziet hoe de wegen er in de Pyreneeën bijlagen in het begin van de 20e eeuw is het niet gek dat Octave de Tourdirectie na de etappe uitmaakte voor moordenaars. Hij fietste uiteindelijk wel door en won de Tour van 1910. De afdaling langs de ‘zone pastoral’ is ook tegenwoordig niet geheel zonder risico. Zonder kleerscheuren ben ik langs de koeienvlaaien, loslopende schapen, scheuren in het asfalt en het losse puin gekomen. Ter compensatie hebben we vanavond genoten van een stukje ‘veau élevé sous sa mère’. La vie est dûr.