Vandaag (19 juni) de eerste etappe van de 100 cols tocht georganiseerd door Le Champion. Er zou ontbeten worden om half acht. Maar toen ik met mijn slapie Johan exact om 07.30u in de eetzaal stond maakte het ontbijtbuffet van hotel Chez Jean al een behoorlijk geplunderde indruk. Morgen proberen we het om kwart over zeven. Als dat zo doorgaat zitten we de laatste dag al om vijf uur ’s morgens aan tafel. Maar goed, 28 mannen en 2 vrouwen vertrokken even na 9 uur voor de openingsrit van de 100 cols tocht van Saverne naar Epinal. Een prachtige rit, fantastisch weer (op de stevige tegenwind na) maar ik had het er ondanks de goede voorbereiding moeilijk mee. Vanuit Saverne ging het gelijk behoorlijk omhoog naar Haut Barr en de Cote du Spielberg. Hoogtepunt van de dag was de Col de L’Engin (816m) als aanloop naar de Col du Donon. Een lekker lopende klim, als ik tenminste niet probeerde om al te hard achter mijn gestoorde fietsvrienden van Le Champion aan te gaan. Want dat begreep ik wel uit alle verhalen aan tafel: vrienden, familie en collega’s beschouwen de deelnemers aan deze prachtige uitdaging niet als toonbeeld van geestelijke gezondheid. Na de warme lunch met Koen in Senones fietste ik ’s middags een stuk beter. Misschien had ik toch wat last van Sonja Bakkerbenen. 156 kilometer, 6 uur en 45 minuten op de fiets, gemiddelde snelheid 23 km/u, maximaal 62 km/u. Het 6 gangendiner vanavond in Best Western Hotel La Fayette was fantastisch. Het hotel ligt niet echt idyllisch op een industrieterrein aan de rand van Epinal, maar als je van lekker eten houdt is het een aanrader. Een bijna perfecte avond, ware het niet dat we zojuist Duitsland toch gewoon weer de kwartfinale van Portugal zien winnen. Benieuwd hoe de benen morgen zijn. Welterusten.