Ravitaillering onderweg

Etappe: Tarare – La Chaise de Dieu
Van de 26 fietsers die meedoen aan het 2e deel van de 100 Cols tocht, georganiseerd door le Champion, waren er 14 ook vorig jaar van de partij. En zoals Jan de Jong na een kwartier treffend opmerkte: “Er is helemaal niks veranderd”.
Binnen een kilometer kregen we de eerste klim voor de kiezen. En jawel hoor, Ruud Voerman deelt een speldeprikje uit “alleen om te kijken wie er het eerste commentaar zou leveren”. En George Kienstra “Ik wilde vandaag mijn hartslag rond de 150 houden” zoekt onmiddellijk zijn maximale hartslag op met Jan van Lieshout in zijn wiel. Gevolg? De eerste côte werd weer spijkerhard opgereden. Ik vond het bij een hartslag van 170 wel mooi en moest er dus af. Aanstichter Ruud moest het bezuren en deed de naam van de tweede klim ‘Col de croix de ‘l homme mort’ eer aan.
In alle mogelijke opzichten was het: L’ histoire se repète. Ik moest praten als Brugman voor een kopje koffie op een terrasje onder de platanen. Jan de Jong komt uit het niets weer aansluiten en rijdt in de afdaling iedereen uit het wiel. Ad van Dijk doet dat daarna nog eens dunnetjes over.
De eerste lekke band was voor Frans van der Geer. Wolter Busser moest uitvallen. Hij had te veel last van een gescheurde hamstring die hij vorige week op zijn werk heeft opgelopen. Balen. Daar valt de gebroken kilometerteller van Ariën Oskam bij in het niet.
Verder was het een cadeautje. Frankrijk op zijn mooist, 30 graden, zonnetje, plakkend asfalt, mooie plaatsnamen. Ik bedoel maar: waar anders kun je fietsen naar de ‘zetel van God’? De colletjes waren pittig, maar als je je een beetje kon inhouden eigenlijk best te doen. 08.00u vertrokken en om 14.00u al binnen. 132 kilometer, 2230 hoogtemeters, dat wel, in deze ‘vlakke’ etappe.
Perfecte lunch bij Hotel L’ Echo: pavé van zalm met honingsaus en quinoa. Ook de filet mignon met linzen in roomsaus was een aanrader volgens George.