Fietstoerisme: vlnr Bouke, Ruud, Jan, John, Jan, George, Joost, Rocamadour
Etappe: St. Cirgues-de-Jordanne – Creysse
De heren en de twee dames hadden er eigenlijk niet zoveel zin in vandaag. Zeker niet omdat het vlak voor het vertrek vanmorgen nog behoorlijk naar beneden plensde. Maar Fred Charité is op zo’n moment onverbiddelijk. Fred heeft de 100 Cols tocht al zo vaak gereden dat hij alleen voor de vorm nog een routebeschrijving meeneemt. Fred is vorige week ook gewoon van Almere naar Tarare gefietst met een bagagekarretje achter zijn racefiets. Voor alle echtgenotes die vinden dat hun man met zo’n 100 Cols tocht veel te fanatiek bezig is: het kan dus nog veel gekker. Fred gaat ’s morgens om acht uur gewoon buiten in de regen klaarstaan voor vertrek. En omdat het met Fred goed fietsen is (het gaat niet extreem hard en je rijdt nooit fout) moet iedereen eigenlijk wel mee, zin of niet.
Om vanaf hotel Les Tilleuls weer snel op de route te komen had Jac bedacht dat het wel leuk was om direct na het ontbijt een helling van maximaal 17% in het schema op te nemen. De mensen met een regenjasje aan (ik dus) hadden spijt als haren op hun hoofd. Het was de hele ochtend jasje aan, jasje uit, armstukken en overschoenen idem dito. Ruud Voerman en Jan de Jong hadden in hun onmetelijke wijsheid besloten dat het tempo vandaag gedrukt moest worden tot maximaal hartslagzone D2. Dat is het tempo waarbij je nog iemand terug kunt vloeken die toch probeert om harder te gaan. En zowaar, naarmate we zuidelijker kwamen ging de zon ook nog steeds meer schijnen. Er werd spontaan gestopt voor koffie in Crandelles en voor lunch op het terras in Saint Cere. Omdat we al drie dagen pluimvee aan het eten zijn was het hoog tijd voor een entrecôte. Vandaag waren we voor de verandering eens echte fietstoeristen. Ik heb een aantal blogjes terug de deelnemers aan de 110km van de Steven Rooks Classic al eens als zodanig betiteld, wat me de aantijging opleverde een ‘fietssnob’ te zijn. Misschien ben ik dat ook wel. Maar vandaag was ik toerist onder de toeristen. Tot en met de foto bij het Point de Vue bij Rocamadour aan toe. Het fietstochtje van Rocamadour naar ons hotel in Creysse was een cadeautje van Jac. Prachtige weggetje langs de Dordogne. Hopelijk is iedereen vandaag onderweg weer genoeg hersteld voor de 200km’s die de komende 2 dagen op het programma staan, om maar niet te spreken van de koninginnerit op dag 6.
Vandaag 136 km, gemiddeld toch nog 27km/u, vooral omdat de 1599m klimmen gecompenseerd werden door 2250m dalen! Maximaal 67,2kmu, maximale hartslag 152 (heel netjes).
Recent Comments